Szansę na wygraną w całym cyklu nie były duże, bo musieliśmy odrobić 40 punktów straty do lidera klasyfikacji generalnej – Pavlina Peneva.

Ostatnia runda była podwójnie punktowana, zatem wszystko mogło się jeszcze wydarzyć.

Jednak doskonale znałem klasę lidera i moje szanse na sukces były raczej matematyczne.

Wystarczyło moje jedno małe potknięcie bądź zakwalifikowanie się Peneva do finałowej dwójki i pożegnałbym się z tytułem.

Zrządzeniem losu trafiłem na Bułgara w półfinale zawodów, dzięki czemu szanse na wygraną w cyklu zostały zachowane.

Penev popełnił duży błąd w pierwszym przejeździe i bez problemu udało mi się wjechać do wielkiego finału.

Tutaj czekał na niego reprezentant gospodarzy – Markus Denk.

Wiedziałem, że tylko wygrana w wielkim finale da mi mistrzowski tytuł, dlatego musiałem postawić wszystko na jedną kartę.

Komentarze